Ang orihinal nga ngalan sa munisipyo sa Carmen mao ang Bugho. Giunsa kini pagkabago ngadto sa Carmen gisaysay sa mosunod:

Dili pa dugay human sa pag-abot sa mga Kastila, gibuhat ang bunyag isip usa sa mga lakang aron mapa-Kristyano ang tanang lumulupyo sa Bugho. Sa unang seremonya sa pagbunyag, usa ra ka babaye ang gibunyagan. Nagdala siya ug kwintas. Sa panahon sa seremonya, nabali ang iyang kwintas. Ang ngalan, Birhen sa Carmen. Usa ka Kastila nga nagsilbing tagatala sa mga hinungdanong detalye, nangutana kaniya sa wala pa ang kumpirmasyon kung unsay ngalan sa ilang baryo. Naghunahuna ang babaye nga ang Kastila naghisgot sa iyang kwintas tungod kay kini iyang gitan-aw. Busa mitubag siya, “Birhen sa Carmen.” Dili madugay, ginganlan sa mga Kastila ang maong dapit og CARMEN.

Ingon nga lungsod, natukod ang Carmen niadtong tuig 1870. Ang magtutukod niini mao si Fabio Buot. Nahimutang kini sa silangang baybayon sa Sugbo, taliwala sa mga lungsod sa Danao ug Compostela. Sagad nga abunda ang yuta niini, busa daghan og tanom nga humay, mais, ug tabako. Aduna usab kini’y labing dato nga pangisdahan sa dagat nga gilakipan sa munisipalidad.

Sa karon nga baryo sa Luyang, aduna’y daang bantayan—usa sa pinakadaan nga bantayan sa Sugbo—nga nagtan-aw paingon sa dagat. Gitukod kini isip lugar sa mga tanod aron pirming magbantay sa dagat batok sa mga Moro nga manggilad, ug aron pahimangnoan ang katawhan sa ilang pag-abot. Tungod sa estratehikong kahimutang sa maong lugar, nahimong importante kini nga adunay naugmad nga istoryang-bantugan. Giingon nga daghang mga sunod-sunod nga Moro nga nanggigilad nga misulay og duta duol sa maong bantayan, nadesisyunan nga dili na mosulay sa pag-abot sa Carmen tungod sa dagkong balod nga murag naay gahum nga moigo kanila ug magpabalik-balik. Sa dihang mosulay sila og duta, matag higayon, gisugat sila sa kusog nga balod nga mipugos kanila sa paglikay. Wala na sila mibalik. Ang ngalan sa lugar mao na karon ang Luy-a—nga nagpasabot og kaluya—isip handumanan sa mga kahigayonan nga ang katawhan sa maong baryo naluwas gikan sa pagpangdaug sa mga Moro. Ang Luy-a karon gitawag nga Luyang.

Ang Carmen adunay daghang mga langob. Daghan sa mga langob nga naa sa baryo sa Corte aduna’y daghang guano o abuno nga gigikanan sa ilang kabuganaan.

Duha ka bukid nga gitawag ug Cantipay ug Cansaguing nagtindog tupad sa usag usa, hapit tunga kilometro ang gilay-on gikan sa Town Hall. Ang mga tigulang nga taga didto, kon andam na ang mood, gusto gayud mosulti sa sugilanon nga ang langob sa ibabaw sa Bukid sa Cantipay kay gipuy-an ug gimandoan sa usa ka lain-lain ug talagsaon nga nilalang nga ginganlan ug Pilape. Ang langob sa tupad nga Bukid sa Cansaguing, gitambalan usab ug giulohan sa usa ka tawo nga lahi ug gahum, ginganlan ug Sinog. Sa unang mga adlaw, naandan nga ang mga tawo nga magminyo apan walay ikapalit sa sinina sa kasal, manghulam sa ilang kasal nga mga sapot gikan sa mga "ginoo sa bukid". Ang lagda mao nga ang manghulam magsulat sa papel sa iyang gustong hulman, ug ihulog kini sa baba sa langob. Pagkasunod adlaw, ang ilang gipangayo makita nga maayo ug hapsay nga giputos sa usa ka kahon.

Apan kinahanglan nga ibalik ang gipanghulam. Usahay, adunay wala mobalik sa ilang gihulman. Tungod niini, nabatikos sila sa kilat, ug ang mga responsable nangamatay. Ug sukad niadto, wala na gayud tugoti ang mga magmamando sa mga langub nga pahulamon pa kanila bisan unsa.

Sa pagkakaron, ang Carmen usa na ka ikalima nga klaseng munisipyo nga adunay 15,000 nga populasyon base sa tuig 1964, ug aduna sab silay tinud-anay nga kita nga ₱40,000.^[1]

Sumala sa 2000 na senso, sa Carmen may 37,351 ka tawo sa 7,377 na bubong.

21 barangay ang nahisakpan sa Carmen.

• Philippine Standard Geographic Code Gi-arkibo 2012-04-13 at the Wayback Machine
• 2000 Philippines Census Information Gi-arkibo 2010-01-30 at the Wayback Machine

Kinìng maong artikulo adunay kabahin sa Pilipinas mao usa ka Saha. Makatábang ka sa Wikipedya pinaági sa pag-uswág ug pag-punô niini.

• v
• t
• e

1. ↑ Lavilles, Gervasio. 4 CITIES & 49 MUNICIPALITIES, MELY PRESS, 1965, p. 67 and 68